Στοχευμένη anti HER2 θεραπεία
Στο παρελθόν η υπερέκφραση του υποδοχέα HER2 σε έναν όγκο ήταν ένας ιδιαίτερα επιβαρυντικός παράγοντας για την γυναίκα, διότι αυτοί οι όγκοι θεωρούνται πιο επιθετικοί και έχουν μεγαλύτερη μεταστατική ικανότητα. Υπολογίζεται ότι περίπου το 15% των καρκίνων του μαστού είναι HER2 θετικοί.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο με την ανακάλυψη φαρμάκων όπως το Trastuzumab (Herceptin) και το Pertuzumab (Perjeta) , τα οποία ενίοτε χορηγούνται και σε συνδυασμό , έχουμε πολύ καλύτερη αντιμετώπιση των όγκων αυτών και βέβαια θεραπεία των ασθενών.
Ορμονοθεραπεία
Η ορμονοθεραπεία (ενδοκρινική θεραπεία) είναι επίσης μια στοχευμένη θεραπεία που αφορά σε καρκίνους του μαστού με θετικούς ορμονικούς υποδοχείς (οιστρογονικούς και/ή προγεστερονικούς).
Η ορμονοθεραπεία χορηγείται συνήθως μετά το χειρουργείο και την χημειοθεραπεία (εάν χρειαστεί), σπανιότερα μπορεί να την λάβει μια ασθενής και πριν από οποιαδήποτε άλλη θεραπευτική παρέμβαση με σκοπό να μειώσουμε έναν όγκο. Ενώ θέση έχει και στην θεραπεία της μεταστατικής νόσου. Είναι θεραπεία που λαμβάνεται μια φορά την ημέρα από το στόμα και έχει λιγότερες παρενέργειες από την χημειοθεραπεία .
Σ’ αυτήν την κατηγορία, το πρώτο φάρμακο που κυκλοφόρησε είναι η Ταμοξιφαίνη. Πρόκειται, μάλιστα, και για το μοναδικό που μπορούν να λάβουν οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες για 5 με 10 έτη, σε συνδυασμό, πολλές φορές, και με φαρμακευτική ωοθηκική καταστολή. Χορηγείται, ακόμη,και σε γυναίκες με μη διηθητικό καρκίνο μαστού (DCIS) για 5 έτη , αλλά και προφυλακτικά σε γυναίκες με μεταλλάξεις γονιδίων (BRCA 1 – 2).
Η σοβαρότερη ανεπιθύμητη ενέργεια είναι η αύξηση του κινδύνου για καρκίνο του ενδομητρίου και θρομβοεμβολικά επεισόδια, ενώ άλλες πιθανές παρενέργειες είναι: αίσθημα κόπωσης, εξάψεις – νυχτερινοί ιδρώτες, ξηρότητα κόλπου κ.α. Αντενδείκνυται στην περίπτωση εγκυμοσύνης και θηλασμού.
Νεότερα φάρμακα στην κατηγορία είναι οι Αναστολείς της Αρωματάσης με την Ανασταζόλη, τη Λετροζόλη και την Εξεμστάνη να είναι οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενοι.
Θεωρούνται πιο αποτελεσματικά φάρμακα από την ταμοξιφαίνη, αλλά χορηγούνται μόνο σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Σπανιότερα, όταν η ταμοξιφαίνη προκαλέσει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, χορηγούνται και σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, σε συνδυασμό πάντα, με φαρμακευτική ωοθηκική καταστολή ή ωοθηκεκτομή.
Παρενέργειες των αναστολέων της αρωματάσης είναι : Αρθραλγίες , υπερλιπιδαιμία , οστεοπόρωση , εξάψεις – νυχτερινοί ιδρώτες κ.α.
Ταμοξιφαίνη και αναστολείς της αρωματάσης χορηγούνται πολλές φορές και σε συνδυασμό, αλλά όχι συγχρόνως:Ταμοξιφαίνη για 5-10 έτη , ταμοξιφαίνη για 5 έτη και αναστολέα για αλλά 5, ταμοξιφαίνη για 2-3 έτη και στην συνεχεία αναστολέα για 5, Αναστολέα αρωματάσης για 5-10 ετη.
