Καρκίνος μαστού κύησης δε χαρακτηρίζεται μόνο ο καρκίνος που διαγνώστηκε κατά την εγκυμοσύνη αλλά και όποιος ανακαλύπτεται έως και 12 μήνες μετά τον τοκετό. Αν και πολύ σπάνιος είναι ο συχνότερος καρκίνος που παρουσιάζεται κατά την εγκυμοσύνη , με τα ποσοστά συνεχώς να αυξάνονται καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες τεκνοποιούν σε μεγαλύτερη ηλικία.
Ο καρκίνος του μαστού κύησης δημιουργεί πολλούς προβληματισμούς για τη θεραπεία του, διότι εκτός από την υγεία της γυναικάς πρέπει να σκεφτούμε και τις επιπτώσεις των χειρισμών στο έμβρυο αλλά και την γονιμότητα της ασθενούς στο μέλλον. Κάποιες αποφάσεις πρέπει να ληφθούν μετά από πολύ συζήτηση και σε συνεννόηση, φυσικά, με την γυναίκα.
Συνήθως ο καρκίνος μαστού κύησης παρουσιάζεται σαν μια ψηλαφητή μάζα, που συχνά δεν εκτιμάται σωστά από τις γυναίκες, μιας και τα λόβια του μαστού είναι πολύ οιδηματώδη και την μπερδεύουν. Συχνά, είναι τοπικά προχωρημένος, διότι, δεδομένης της περιόδου, δεν υποβάλλεται σε έλεγχο.
Η εξέταση εκλογής για την διάγνωση του καρκίνου στην κύηση είναι το υπερηχογράφημα μαστών, διότι δεν έχει ακτινοβολία. Η μαστογραφία δεν αντενδείκνυται εφόσον γίνει με κατάλληλη κάλυψη της κοιλιακής χώρας, έχει, ωστόσο, μικρή ευαισθησία λόγω της αυξημένης πυκνότητας των μαστών από την κύηση. Η μαγνητική τομογραφία, επίσης, δεν έχει ακτινοβολία, όμως δεν έχει μελετηθεί πλήρως αν χρήση του σκιαγραφικού είναι ασφαλής κατά την κύηση. Η επιβεβαίωση της νόσου γίνεται με παρακέντηση (core biopsy) , αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε πλήρη σταδιοποίηση της νόσου (για μεταστάσεις) , διότι δεν μπορούμε να υποβάλουμε την ασθενή σε αξονική τομογραφία ή σπινθηρογράφημα οστών.
Η χειρουργική θεραπεία (αναισθησία) είναι απόλυτα ασφαλής κατά την κύηση συνήθως με καθαρισμό των λεμφαδένων της μασχάλης. Οι τεχνικές για τον εντοπισμό του φρουρού λεμφαδένα δεν έχουν πλήρως μελετηθεί στην κύηση. Δεν μπορεί να λάβει ακτινοθεραπεία, ενώ η χημειοθεραπεία είναι ασφαλής μετά το 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Συμπερασματικά:
Στο 1ο τρίμηνο σκεφτόμαστε την διακοπή της εγκυμοσύνης, ενώ αν αποφασίσουμε το αντίθετο, προτείνεται μαστεκτομή και λεμφαδενικός καθαρισμός μασχάλης. Αν χρειαστεί χημειοθεραπεία μετά το 2ο τρίμηνο. Ακτινοθεραπεία και ορμονοθεραπεία μετά τον τοκετό.
Στο 2ο τρίμηνο μπορούμε να κάνουμε ογκεκτομή/μαστεκτομή με λεμφαδενικό καθαρισμό μασχάλης και έναρξη χημειοθεραπείας. Ακτινοθεραπεία και ορμονοθεραπεία μετά τον τοκετό.
Στο 3ο τρίμηνο επίσης επιλογή μεταξύ μαστεκτομής και ογκεκτομής με λεμφαδενικό καθαρισμό μασχάλης. Χημειοθεραπεία – ακτινοθεραπεία – ορμονοθεραπεία και ότι άλλο χρειαστεί μετά τον τοκετό .